میرزا حسن زرین‌خط از جمله خوشنویسان برجسته ی معاصر به شمار می آید. او شاگرد میرزا طاهر کاتب همایون و عمادالکتاب سیفی بود که پس از اشتهار در خوشنویسی به تعلیم این هنر در مدارس تهران پرداخت. او به زودی به تاسیس “دارالتعلیم” خود در خیابان ناصر خسرو اقدام و به انجام سفارشات خوشنویسی پرداخت. زرین خط را از پرکارترین خوشنویسان نام داده اند؛ چرا که علاوه بر کتابت بسیاری کتب درسی و اوراق اداری کتیبه های متعددی برای شهرهای مختلف ایران- خاصه شهر تهران- مبادرت کرده است. به سال ۱۲۷۳ خورشيدي در خانواده اي متوسط، در تهران زاده شد. از همان كودكي عشق فراواني به خط داشت. به همين دليل از هر فرصت كوچكي براي فراگيري، بهره مي برد. ظهرها وقتي باز ميگشت، سر راهش به مسجد شاه ميرفت و از رويسنگ نبشته هاي اطراف زواق مسجد سياه مشق مي نوشت. در آن زمان، استاد ميرزا طاهر كاتب همايوني در نزديكي مسجد شاه مكتب خانه اي داشت. استاد میرزا حسن زرین‌خط گه گاه به آنجا ميرفت وبه تماشاي نوشتن خط مي ايستاد. براثر علاقه ي روزافزونش با اصرار فراوان، پدرش رابر آن داشت كه او را به آن مكتب خانه بفرستد. با پرداخت ماهي هشت قران در آنجا نام نوشت. يك ماه اين مبلغ را پرداخت، اما از ماه ديگر استادش ميرزا طاهر كاتب همايون از او شهريه نگرفت و او را خليفة مشق بچه ها كرد. مقارن همين احوال، استاد ميرزا طاهر كاتب همايون در پشت باغ فردوس – كه آن زمان سر قبر آقا ناميده مي شد- مدرسة ديگري به نام مدرسة مباركة طاهريه باز كرد. استاد زرين خط در آنجا معلم شد. ماهي سه تومان حقوق مي گرفت. پس از مدتي آنجا را ترك گفت و ده پانزده سالي با خط متراكه كرد. در بازار، شاگرد يكي از تجار به نام ميرزا اسدالله شالچيان شد، سپس آنجا را نيز ترك گفت و بار ديگر نوشتن خط را آغاز كردن. بعدها، اندك اندك خود كلاسي تأسيس كرد و شاگرداني پذيرفت. در اين زمان، يعني اوائل نهضت مشروطيت به وزارت فرهنگ معريفش شد و آموزش خط سه مدرسه را به عهده گرفت (مدرسة ثريا، مدرسة انتصاريه و مدرسة كماليه كه متوسطه بود) اما پس از پانزده سال خدمت، چون حجم كارش زياد بود و از طرفي، ناسازگاريهاي اداري با روحيه اش موافقت نداشت، از آنجا نيز استعفا كرد و به طور آزاد به كار پرداخت.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.