موآ (سفرنامه و عکس‌های ویتنام)

کتاب موآ درباره ویتنام است. کشوری که نامش برای ما با جنگ گره خورده است و آنچه از این کشور می دانیم به احتمال زیاد محدود به فیلم هایی است که با موضوع جنگ ویتنام دیده ایم. اینک با کتاب موآ این فرصت فراهم شده است که از طریق کلماتی که تلاش شده است به واقعیت نزدیک باشد و در عین حال جذابیت خود را حفظ کند، به درک و شناخت بهتری نسبت به این کشور شرقی و دور از خودمان دست بیابیم. موا در زبان ویتنامی به معنی باران است، کتاب موآ سفرنامه‌ای است به قلم منصور ضابطیان که وی در آن به شرح دقیق تجربیات و مشاهدات خود از مردم ویتنام و محیط زندگی شان می پردازد. مانند همیشه با تیزبینی و دقت بالا و با میلی وافر به شناخت این سرزمین رازآلود، منصور ضابطیان چشمان خود را چرخانده است تا زیباترین، هیجان انگیز ترین و البته واقعی ترین تصویر از ویتنام را با نثری روان و جذاب به ما ارائه کند. اینکه ویتنام را برای سفر انتخاب کردم شاید به خاطر رازآلودگی اش بود. چیزی درباره اش نمی دانستم و به نظرم سرزمین بکر و جذابی می آمد. پس یک روز نشستم پای اینترنت و شرایط گرفتن ویزا. کامنت های آدم هایی که به ویتنام رفته بودند. شرایط پروازها و غیره را بررسی کردم. مشتاق تر شدم. به نظرم باید ویتنام را می دیدم و خوانندگان کتاب هایم را با آنجا آشنا می کردم. پس رفتم…. نام ویتنام برای نسل پیشین ما یادآور جنگی ست که از آن شنیده ایم اما کمتر می دانیم چه آغاز و انجامی داشته است. برای نسل ما که خود در جنگ بزرگ شد، نام ویتنام یادآور نام برنج های کوپنی‌ای بود که با شیوه ی پخت ایرانی به بدترین شکل ممکن تبدیل می شد. شاید بچه های امروز اسم ویتنام را بیشتر روی برندهای کفش و لباس دیده باشند… به همین دلیل بعید می دانم کسی از ما جلوه ای از هنر و فرهنگ ویتنام را به خاطر داشته باشد یا چیزی غیر از اینها بداند!