تالار فرهاد

رمان تالار فرهاد درباره پیچیدگی های حافظه و خاطره است و در جاهایی نیز به یک رمان علمی تخیلی نزدیک می شود اما در مجموع باورم این است که این اثر را باید «رمان اندیشه» نامید.
«رمان اندیشه» اثری است که از مسائلی صحبت می کند که خواننده را به فکر وا می دارد. به عبارت دیگر این رمان با نگاه عمیق به برخی مسائل باعث می شود مخاطب جز خواندن اثر به فعالیت دیگری که فکر کردن است نیز واداشته شود. نویسنده در مورد روایت عمده کتاب در شهر سنندج می گوید: من در زندگی دو بار تاکنون به این شهر سفر کرده ام و از آن خوشم آمده است. هنگام نوشتن این رمان به نوعی خاطراتم از این شهر زنده شد اما این به معنی این نیست که راوی رمان خودم هستم و قصه سرگذشت خودم است. من مدت کمی در این شهر ماندم اما راوی داستان من یکسالی در این شهر ساکن است. «تالار فرهاد» داستان عاشقانهٔ یک دانشجوی پزشکی دانشگاه تهران است. جوان دانشجو برای گذراندن دوران طرح و خارج از مرکز خود به سنندج می رود. شهری که یکی از دوستان قدیمی اش در آن اقامت دارد. در سنندج دل بستهٔ همکار خود می شود. اما فرانک آدم عجیبی است با زندگی ای عجیب: از مصر آمده و به دلیل شرایط سیاسی ایران و وضعیت مالی پدرش مجبور شده در ایران ادامهٔ تحصیل دهد. گفتگوهای این دوشخصیت و رفتار فرانک باعث می شود بحث هاشان سمت وسویی فلسفی و روان شناختی پیدا کند. از بودا گرفته تا نیچه و فروید. در این صحبت ها و مجادلات فلسفی آنچه بیش از همه بارز است مسئلهٔ عشق، مرگ و زندگی است. فرانک شروع به دیدن خواب ها و یادآوری چیزهایی می کند که نه اصلا به او مربوط است و نه در زندگی او رخ داده. انگار که فرانک زندگی های دیگری نیز در گذشته هایی دور داشته. محبت میان فرانک و شخصیت اصلی داستان اوج می گیرد و همزمان نیز خواب ها و یادآوری های فرانک افزایش پیدا می کند و با عشق خام دوران نوجوانی محبوبش پیوند می خورد. طوری که دیگر دارد مخل زندگی فرانک می شود. اما فرانک همچنان جز محبوبش، نمی تواند به کس دیگری چیزی بگوید، چه اینکه همگان او را دیوانه خواهند دانست.