فیل‌ها

کتاب فیل‌ها بی‌شک یکی از بهترین و عمیق‌‎ترین رمان‌های چند سال اخیر است. داستانی عمیق با ایده‌ای ناب اما با دست‌مایه‌های امروزی. سوژه کلی رمان به حدی جذاب است که کافی‌ست خواننده فقط چند سطر به نویسنده مجال دهد تا داستان را کامل به او تحویل بدهد. بعد آن هر مخاطبی مجذوب و مرعوب ایده، سوژه و قلم گیوا خواهد شد. «فیل‌ها» در حقیقت یک انقلاب علیه مفاهیمی است که برای ما تثبیت شده‌اند، فیل‌ها تمام تلاش خود را می‌کند تا ذهن مدرن را به چالش بکشد و از این منظر باید این رمان را یک رمان روشنفکری  نامید. همخوانی این اندیشه متفاوت با سوژه بدیع رمان فیل‌هاست که آن را به یک داستان متفاوت و جذاب تبدیل می‌کند. فردی که در چاپخانه بانک مرکزی کار می‌کند، تغییراتی در پول ایجاد می‌کند و همین کار شروع ماجرایی برای او می‌شود که بگردد پول‌های تغییرداده شده را پیدا کند اما این ماجرا سبب می‌شود تا شخصیت اصلی داستان به نوشته‌های روی پول علاقه‌مند شود و شروع به جمع کردن پول‌هایی می‌کند که دارای متن‌های جذابی هستند. از سمتی دیگر او با بی‌تفاوتی خاصی پول خرج می‌کند و گویا ارزشی برای پول قائل نیست و از طرف دیگر او پول‌هایی را جمع می‌کند که دیگر برای او ماهیت مالی ندارد. این معنازدایی از یکی از کاربردی‌ترین ابزارهای تولید بشر، انتقادی‌تری نگاهی است که در سال‌های اخیر نسبت به یک موضوع اجتماعی در ادبیات ایران با آن مواجه هستیم. مهم‌ترین نکته درباره فیل‌ها این است که ادبیات ایران به چنین ایده‌ها و سوژه‌هایی نیاز دارد؛ داستان‌هایی بدیع و عمیق. یکی از مسائل مهمی که باید در خوانش کتاب فیل‌ها به آن توجه داشت سویه انتقادی آن است. داستان فیل‌ها در لایه‌های غیرسطحی خود در حال صدور بیانیه است. بیانیه‌ای که این نهیب را به مخاطب می‌زند و از پذیرش مطلق چیز‌ها او را منع می‌کند.