معماری ایران

کتاب معماری ایران اثر خانم آسیه جوادی دربردارندهٔ ۸۴ مقاله به قلم ۳۳ پژوهشگر ایرانی درباره تاریخ معماری ایران است. آسیه جوادی معروف به ناستین مجابی متولد هجدهم تیرماه ۱۳۲۵ در شهر قزوین، محقق و نویسنده ایرانی است. او چهار خواهر و دو برادر دارد. وی محقق، داستان‌نویس و پژوهشگر هنری و ادبی است. از او آثار متعددی به چاپ رسیده‌است. بیش از پنجاه و سه سال از زندگی مشترک او و جواد مجابی می‌گذرد. از همان اوایل، خانه آنها محل رفت و آمد دوستان ادیب و شاعر بود. چهره‌های سرشناسی که به خانه آنها می‌رفتند یا آنها به خانه شان می‌آمدند بعدها دوستان نزدیک شان شدند. زندگی تقریباً در تمام روز برایشان با شعر آغاز می‌شد و با پرداختن به سایر هنرها پایان می‌یافت. لذت زندگی آن لحظاتی بود که صرف هنر می‌شد و از زندگی روزمره کم‌تر لذت می‌بردند. شب‌هایشان با شعر شعرایی چون شاملو، اخوان، براهنی، سپانلو، آتشی، حقوقی، سیمین بهبهانی و … همچنین شعرای جوانی که اغلب روزها و شب‌ها برای خواندن شعر به خانه شان می‌آمدند؛ پر می‌شد. ناستین با همت والا و پشتکار فراوان در حمایت از خانواده سهم والایی داشته‌است. محمود دولت‌آبادی در هفتاد و هشتمین سالروز تولد جواد مجابی دربارهٔ ناستین می‌گوید: «بی‌شک وجود این یار و همراه نازنین در کنار استاد مجابی تأثیر بسیاری در موفقیت وی در عرصه‌های فعالیتش داشته‌است. برای این دوست و یار دیرینه و همسر وی آرزوی سال‌ها زندگی همراه با سلامتی و شادکامی دارم.» آسیه جوادی (ناستین مجابی) دوره دبستان را در «مدرسه سعدی» گذرانده و سپس با تغییر خانه به «مدرسه هفده دی» رفت. در «دبیرستان ثریا» سه سال اول دبیرستان را گذراند و چون رشته طبیعی را انتخاب کرد به دبیرستان «شاهدخت» رفت. در نهم مهرماه ۱۳۴۳ با جواد مجابی ازدواج کرد. اولین فرزندش پوپک در ششم آذرماه ۱۳۴۵ به دنیا آمد. سال ۱۳۴۸ وارد دانشگاه تهران در رشته کارگردانی تئاتر شد. هم‌دوره عزت‌الله انتظامی، ولی شیراندامی، مرضیه برومند، سوسن تسلیمی، سوسن فرخ‌ نیا، پرویز پورحسینی، هرمز هدایت، رضا بابک و عده دیگری از هنرپیشگان کنونی سینما و تئاتر بود. تز پایان تحصیلی‌اش را در موردپرده داری در ایران در شهریور ۱۳۵۴ ارائه داد. بعد از اتمام لیسانس در ۲۹ بهمن ماه سال ۱۳۵۲ فرزند دومش حسین را به دنیا آورد.