نقاشی‌های فخرالدین فخرالدینی

کتاب نقاشی‌های فخرالدین فخرالدینی مجموعه نقاشی‌های این عکاس شهیر ایرانی است. فخرالدین فخرالدینی (زادهٔ ۱۴ اسفند ۱۳۱۱) عکاس ایرانی است. او از پیش‌گامان عکاسی پرتره در ایران بوده‌است. سال ۱۳۱۱ در آذربایجان و در خانواده‌ای هنردوست به دنیا آمد. پدرش شاعر بود و عکاس، برادرانش نیز به هنر گرایش داشتند. یک برادر او فرهاد فخرالدینی از موسیقیدانان و آهنگسازان بنام و دیگری فاروق فخرالدینی سرمربی اسبق سال‌های دور تیم ملی والیبال ایران است. در کودکی به نقاشی علاقه‌مند شد و هنوز هم نقاشی را ادامه می‌دهد. از ۱۸ سالگی عکاسی را در کنار پدرش که عکاس بود شروع کرد و عکاسی پرتره را نزد او آموخت. بعد از تجربه‌های محدودی در ایران، به کشورهای آمریکا و آلمان سفر کرد و در زمینه شخصیت‌گرایی در عکاسی پرتره کار کرد. مطالعه چندین جلد کتاب از عکاسان معاصر جهان عامل گرایش‌اش به عکاسی پرتره بود. از جمله عکاسان شاخص ایران در زمینه پرتره، فخرالدین فخرالدینی است. گرچه در آستانه 90 سالگی است اما همچنان با نشاط و پرانرژی است. او زاده آذربایجان است. بی شک خانواده هنری او در ایجاد شخصیت فخرالدین نقش داشته اند. پدرش شاعر و عکاس بود. برادرش هم فرهاد فخرالدینی در دنیای موسیقی از سرآمدان روزگار خود است. فخرالدین فخرالدینی پس از 60 سال تجربه عکاسی به سبک و سیاق شخصی خود رسیده است. گرچه در آمریکا و آلمان سالها تجربه عکاسی دیده و نزد “یوسف کارش” عکاس ارمنی الاصلی که در کانادا چهره ای شناخته شده بود، آموزش دید. اما رفته رفته به ویژگی هایی مخصوص به خود دست یافت. تمام تلاش او در این است که اصالت و واقعیت را در چهره نگه دارد و با کاری که عکاسان امروزی در جهت رفع چین و چروک انجام می دهند کاملا مخالف است. اعتقاد او در این است که هر گونه دستکاری در چهره به نحوی که واقعیت را مخدوش کند، دور شدن از خاصیت عکاسی است. تبحر فخرالدینی در استفاده مناسب از نور است. او در استودیو عکاسی می کند معمولا چهار یا پنج منبع نور در عکسای او بکار برده می شوند. استفاده از فلاش باعث می شود به دیافراگم بسته دست یابد و او عاشق دیافراگم بسته است زیرا عقیده دارد با دیافراگم بسته می توان ژرفای چهره را نمایان ساخت.