زبان‌های خارجی در گذر تاریخ ایران

زبان‌های خارجی در گذر تاریخ ایران عنوان کتابی است که توسط مهدی دهمرده، امیر نعمتی لیمائی و سیده ریحانه حسینی نگاشته شده و در آن تلاش شده است درک شود که در دوره های مختلف تاریخ ایران کدامیک از زبان های خارجی کاربرد داشته و هر یک از آن زبان ها در رهگذر زمان چه تحولاتی را شاهد بوده اند. ایران زمین در طول تاریخ و از دیرباز تا به امروز همواره توجه فرمانروایان و مردمان ساکن در دیگر سزمین ها را به خود جلب کرده است. این مهم ریشه در عواملی چند دارد که از مهمترین آنها می توان مواردی چون موقعیت جغرافیایی و ژئوپلتیک ویژه ایران، موقعیت تجاری و ژئواکونومیک خاص ایران، پویایی و دیرینه سالی فرهنگ ایران و توانمندی آن و قدرت نظامی- دفاعی حکومت های ایرانی و … را برشمرد. نظر به موارد فوق، ایرانیان همواره با اقوام و ملل دیگر در ارتباط بوده و از این روی به جز زبان فارسی، به فراخور زمان، زبانهای دیگری نیز در ایران کاربرد داشته اند. آنچه روشن است نویسندگان در کتاب زبان‌های خارجی در گذر تاریخ ایران تلاش افزونی پیشه داشته اند تا مراحل مختلف حضور زبان های گوناگون در ایران چون زبان های بابلی، مصری، سومری، آرامی، عبری، یونانی، رومی، سریانی، هندی، عربی، ترکی، مغولی، چینی، گرجی، انگلیسی، فرانسوی و … را به روشنی بنمایانند. شواهد تاریخی و باستان شناسانه مرتبط با وجود تمدن هایی چون تمدن های جیرفت، مارلیک، شهر سوخته، تپه گیان و زیویه نشان از قدمت هزاران ساله تاریخ ایران دارد. حکومت، به منزله یکی از مظاهر تمدن، سابقه ای طولانی در ایران دارد؛ به همین دلیل، ایرانیان همواره با اقوام و ملل دیگر در ارتباط بوده اند. از این روزی، بجز زبان فارسی، به فراخور زمان، زبانهای دیگر نیز در ایران کاربرد داشته اند. این اثر پژوهشی است در زبانهای خارجی رایج در ایران و تحولات آنها در ادوار تاریخ.