تاریخ پولی ایران (از صفویه تا قاجاریه)

نویسندگان کتاب تاریخ پولی ایران (از صفویه تا قاجاریه) شرایط خاص پولی در تاریخ نوین ایران را مورد بررسی قرار داده اند که استفاده از پول نقد، نظام سه فلزی شامل طلا، نقره و مس و شرایط متغیر ضراب خانه های کشور را در بر می گیرد. همچنین آنها نقش حکومت در مدیریت پول را از راه ضرب سکه و دست کاری آن با کاهش معیار وزنی یا پایین آوردن عیار فلز برای کسب سود را مورد توجه قرار داده اند. نویسندگان به ایران به عنوان بخشی از یک ساختار اقتصادی بزرگ، منطقه ای و حتی جهانی می نگرند. ایران که با کمبود مزمن پول و فقدان معادن طلا و نقره روبرو بود، تا زمان کشف نفت تقریبا به طور کامل برای جریان فلز قیمتی خود به دنیای بیرونی وابسته بود. آنها اثر متقابل میان پول داخلی و حرکت بین المللی شمش بین ارپا و هندوستان را با توجه ویژه بر کوشش دولت برای جلوگیری این حرکت از راه اعمال محدودیت یا مالیات گیری دنبال می کنند. کتاب به عنوان نخستین مطالعه در تاریخ پولی ایران متنی لازم برای پژوهشگران تاریخ ایران و تاریخ اقتصادی است. برخلاف آثار متعدد از این دست این کتاب اثری پیشگام به شمار می آید که با گذر از توصیفات فنی و ظاهری پیرامون پول به بررسی اقتصاد پولی، سیاست پولی و عرصه هایی کاملا نو از سرگذشت پول در ایران پرداخته است. این بررسی به رغم محتوای قابل توجه و جذابی که فراهم آورده، همچنان که نویسندگان آن فروتنانه یادآور شده اند نا پایانی برای شناخت تاریخ پولی ایران از زمان برآمدن صفویان تا برافتادن قاجاریه بلکه سرآغازی برای ورود به اعماق تاریخ پولی و مالی ایران در معنای همه جانبه آن است. با این حال این اثر به جز راهگشا بودن برای پژوهش های بیشتر، خواننده را با انبوهی از داده ها و تحلیل های تازه روبرو می کند که البته باز هم به گفته خود نویسندگان به دلیل تازگی شان در مواردی جای بررسی های بیشتر را هم باقی می گذارند.