خاطرات تاریکی (مبهم‌های کوتاه تاریک تلخ)

بئالو داستان‌های «خاطرات تاریکی» را در چهار فصل «کودکی‌های بسیار»، «آن‌ها و او»، «تئاتر زیرزمینی» و «خفتۀ ایستاده» نوشته است. این داستان‌ها به ترتیب به دوران کودکی، نوجوانی و جوانی، پختگی و پیری انسان می‌پردازند و ماجراهایی درباره هریک از این مراحل زندگی بازگو می‌کنند. سرگردانی‌های و خواب و خیال‌های کودکی، عشق‌ها و شورهای نوجوانی و جوانی، عشق‌هایی که کشف می‌کنیم‌شان، عشق‌هایی که ما را کشف می‌کنند و بیشتر اوقات هم ما را توی خماری می‌گذارند. دغدغه‌های سن پختگی همچون حفظ آبرو و ظاهر، ظاهری که خیلی زود پرده از آن‌ها برداشته می‌شود و در نهایت، دوران پیری که مانند اتاق انتظاری برای مرگ است؛ با خواب و خیال‌هایی که در ذهن رژه می‌روند و بدنی که رو به نابودی است.بئالو در کتاب خاطرات تاریکی (مبهم‌های کوتاه تاریک تلخ) صریح ظاهر می‌شود و دیدگاهش ابدا متقلبانه و پنهان‌کارانه نیست. او تمام تلاشش را می‌کند تا قصه‌ها را در تنها زمانی‌که به نظر می‌رسد درخور این دنیا است تعریف کند: زمان ماضی استمراری. نویسنده در این داستان‌ها هم متأثر از سوررئالیسم است و هم از ادبیات فانتاستیک بهره می‌ببرد. در این داستان‌های بسیار کوتاه، با نثری شاعرانه، توصیف‌های بدیع، تصاویر غریب و فضاسازی گیرا مواجهیم. نویسنده ابتدا با توصیف فضایی روزمره و آشنا شروع می‌کند، ولی به‌ مرور و با زبانی کم‌ و بیش سرد و خونسرد به امری غریب و فضایی عجیب می‌لغزد. تصویر‌هایی که تخیل فرهیختۀ بئالو می‌سازد در ذهن باقی می‌مانند. داستان‌های این مجموعه را «رمان‌های مینیاتوری» خوانده‌اند و خود نویسنده به آن‌ها «خرده‌رمان» گفته است.