کتاب تاریخ و فرهنگ باستانی ایرانیان و شاهنامه فردوسی شامل یک پیش گفتار، ۳۲ گفتار و دو پاره است. پاره نخست کتاب، چرخه آغازین و دوران باستان و پاره دوم تاریخ پادشاهی کیانیان را شامل میشود. «پادشاهی کیقباد»، «فرعونان مصری و شاهان باستانی ایرانی»، «داستان بیژن و منیژه»، «شهریاری کیخسرو، داستان فرود»، «تاریخ روزگار سیاوش و کیخسرو»، «پادشاهی نوذر»،«آغاز چرخه باستان و دوران جمشیدی»، «اژدها و کوه آتشفشان» و «منوچهر، چهرهای ناشناخته، آغاز دورانی پهلوانی» از جمله گفتارهای این کتاب هستند که هر گفتار نیز شامل چند بخش است. در نوشته پشت جلد کتاب آمده است: «شاهنامه، پیش از آنکه زندهکننده زبان پارسی باشد، زندهکننده «عجم» یعنی هویت ملی و هستی سرزمین مردمانی است که در پیوند با نژاد و قومیتشان اِرانشهر، شهر ایران و ایرانزمین نامیده میشود. درباره شاهنامه اگر چیزی جز این گفته شود، کممهری به کسی خواهد بود که برای بزرگی ایرانیان سی سال رنج و تلاش را بر خود هموار ساخت. انگیزه ما برای پرداختن به تاریخ و فرهنگ ملی خود روشن ساختن ویژگیهای ما مردم بس نشیب و فرازدیده و آشکار کردن هویت ملیمان بوده است؛ هویتی که در پاسداری از این آب و خاک همواره بُرندهترین ابزار و خار چشم ستیزهگران با این ملت شناخته شده است.» شاهنامه روایتگر تاریخ ملی ایرانیان و گزارنده جهانبینی و یزدانشناسی، ارزشهای اجتماعی و آیینهای گرانپایه و، در یک کلمه، بازتاب فرهنگ پدید آمده در میان ایرانیان از روزگار آغازین و گاه باستان و رساننده پایایی و پایندگی آن در گذر هزارههاست. در کتاب تاریخ و فرهنگ باستانی ایرانیان و شاهنامه فردوسی خواهید خواند که شاهنامه، بیش از آنکه راهنمایی برای آموزش شعر و شاعری و سرودهای سراسر اندرز و حکمت و درس زندگی و پیروزی و کامیابی باشد، بازتابی است از نگاه ایرانیان به هستی. درباره شاهنامه اگر چیزی جز این گفته شود، کم مهری به کسی خواهد بود که برای بزرگی ایرانیان سی سال رنج و تلاش را بر خود هموار ساخت. انگیزه ما برای پرداختن به «تاریخ و فرهنگ ملی» خود روشن ساختن ویژگیهای ما مردم بس نشیب و فراز دیده و آشکار کردن هویت ملیمان بوده است؛ هویتی که در پاسداری از این آب و خاک همواره بُرندهترین ابزار و خار چشم ستیزهگران با این ملت شناخته شده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.