پشت‌بام (خروس جنگی)

این شماره از مجله پشت‌بام پژوهشی درباره انجمن هنری خروس جنگی است. انجمن هنری خروس‌جنگی در سال ۱۳۲۷ و بعد از بازگشت جلیل ضیاپور از فرانسه به ایران، توسط خود جلیل ضیاپور، غلامحسین غریب و حسن شیروانی تشکیل شد و فعالیت خود را در آتلیه شخصی ضیاپور واقع در خیابان تخت جمشید تهران آغاز کرد. می‌توان فعالیت‌های این گروه را از مهم‌ترین بخش‌های تاریخ هنر نوی ایران دانست، زیرا آن‌ها در راستای کارهای عملی در حیطه‌ هنر، به فعالیت‌های جدی نظری و انتشار مقالات و مکتوبات می‌پرداختند و با انتشار نشریه «خروس‌جنگی» در سال‌های بعد تاثیرات بسزایی بر روی جامعه تخصصی هنر  گذاشته‌اند. «خروس جنگی» عنوان انجمن هنری‌ای بود که جلیل ضیاءپور، نقاش ایرانی، به همراه همفکران خود در سال 1328 بنیان نهاد. اعضای این انجمن، جملگی به لزوم رو‌ی‌آوری به فرم و اندیشه‌های نو در مدیوم‌های گوناگون هنری، از جمله نقاشی، تئاتر و شعر، معتقد بودند؛ چنانچه این بیت از فرخی سیستانی را سرلوحه‌ی کار خود قرار داده بودند: فسانه گشت و کهن شد حدیث اسکندر – سخن نو آر که نو را حلاوتی‌ست دگر. آنچه در این شماره از مجله پشت‌بام خواهید خواند، مطالبی است در شرح و بررسیِ کارنامه‌ی اعضای انجمن هنری خروس جنگی و البته، مواجهه‌ای است انتقادی با ایده‌های آنان. امید است که مقالات این شماره، برای خوانندگان آن مفید و سودمند باشد و فضا را برای تفکرورزی جدی‌ در باب هنرهای تجسمی ایران، از آنچه هست گشوده‌تر گرداند. برخی از مطالب این شماره از مجله پشت‌بام عبارتند از: خروس جنگی در پی درک هنر مدرن، تحولات هنر ایران در مسیر مدرنیسم، بررسی نام انجمن هنری خروس جنگی، مرگ‌بر این و آن راه به جایی نمی برد، پس از نیم‌قرن فعالیت، در خروش و سازش، سلاخ بلبل، از انقلاب زادگاه ما تا بعد، شیفته آفرینندگی، شاعر شاعران، بیخته و آویخته، کاشانه هنرهای زیبا، خروس نیما فقط جنگی نبود، فرو افتادن خروس‌جنگی، فکر تازه در قالب شکستن سنت، کتاب‌شناسی انجمن هنری، خروس جنگی.