پینوکیو

رمان پینوکیو اثر نویسنده نام آشنای ایتالیایی کارلو کولودی است که در قرن نوزدهم نوشته شده و شخصیت اصلی این داستان، آدمکی چوبی است که دماغ چوبی‌اش مشخصهٔ بارز این شخصیت تخیلی است. بندیتو کروچه فیلسوف، منتقد و سیاست‌مدار مشهور ایتالیایی گفته است: «چوبی که پینوکیو از آن تراشیده شده، بشریت نام دارد.» کارلو کلودی کتاب  را در سال 1883 نوشت. ایتالیا به‌تازگی متحد و یکپارچه شده بود و اروپا، سرخوش از غلبه‌ جهان‌گیرش در عصر ویکتوریایی به سر می‌برد. کلودی از داستان پینوکیو برای بیان باورهای سیاسی خود بهره برد و چه می‌دانست که سال‌های سال می‌گذرند و اخلاقیاتِ مستتر در سطر سطر کتابش، همیشه قدرتمند باقی خواهد ماند؟ یک سال بعد از انتشار پینوکیو، بِنیتو موسولینی حکومت فاشیسم را در ایتالیا پایه گذاشت و جهان هبوطی تکان‌دهنده را از سر گرفت. پینوکیو در این میان، پیامی ماندگار و شفاف داشت: پایبندی به صداقت و پایمردی در راه صافِ زندگی.  بِنِدتو کروچه، فیلسوف ایتالیایی معتقد بود چوبی که پینوکیو از آن تراشیده شده، بشریت نام دارد. اثری که در اصل برای بچه‌ها نوشته و تصویرگری شد، امروز از ارکان پابرجای تاریخ ادبیات است و اثری کلاسیک. هویتِ اخلاقی، ترس‌های عمیق انسانی، مسئله‌ی احساس گناه و اصرار بر آن، اتحاد با نیروهای شر و لزوم شکست برای دیدنِ تصویر بزرگ‌تر زندگی، مواردی بدون تاریخ مصرف است که نبوغ کلودی، در قالب چوبی پینوکیو برای نسل‌های پس از خود به یادگار گذاشت. این کتاب با تصویرهای نفس‌گیر روبرتو اینوچنتی، نقاش و تصویرگر ایتالیایی، تجربه‌ای جدید است حتی برای آن‌ها که پینوکیو، قصه‌ خواب شبشان بوده. اینوچنتی با دقت و ظرافتی خیره‌کننده تک‌تک جزئیاتِ قصه را پیش چشم خواننده زنده می‌کند. این کتاب برای نخستین بار با ترجمه‌ بهروز غریب‌پور از زبان ایتالیایی به فارسی ترجمه شده و حق انحصاری انتشار آن (کپی‌رایت) در ایران از سوی نشر افق خریداری شده است.